Eppie en Bennie Aanstoot
Kuiern met buurtgenoten Markelosebroek:
1. We zijn deze keer te gast bij Bennie en Eppie Aanstoot.
Ze zijn geboren op 6 oktober 1946. Eppie als eerste.
Destijds zei opoe “ Noe hoal mar op, twee is genog”. Ze hebben met z’n beiden een tijd in een glazen bak gelegen. Zodoende konden ze elkaar lekker warm houden. Moeders kon ze wel uit elkaar houden, maar voor de andere mensen had zij om ze uit elkaar te houden de jongens een rood en een blauw armbandje omgedaan.
2. Waar jullie nu wonen zijn jullie daar ook geboren?
Ja. Toen was het nog een boerderij, maar wel op deze plek.
3. Jullie zijn een tweeling, voor veel mensen lastig uit elkaar te houden. Vertel eens, jullie hebben daardoor vast wel eens bijzondere situaties meegemaakt of niet?
Valt eigenlijk wel mee. Het is alleen wel makkelijk als bijvoorbeeld iemand ergens navraag over komt doen of ergens op terug komt we kunnen zeggen, ohhhh dat is mijn broer geweest, ik zal hem wel even vragen. En dan kun je dus nog mooi even met elkaar overleggen.
4. Hoe was jullie jeugd? Stond dat al helemaal in het teken van jullie bedrijf?
Destijds bestond het bedrijf uit de boerderij, de handel in varkens en de dames deden het café. Al snel gingen we mee naar de markt. We weten nu nog precies op welke plek we stonden op alle markten, uiteraard kort bij het plaatselijke café. Na de handel moesten wij dan op de keuntjes (biggen) passen.
In ons café kwamen in die tijd ook veel vertegenwoordigers en als we dan uit school kwamen was de eerste vraag altijd “hew nog wat tegood”. Die heren lieten nog wel eens een versnapering achter en dat was “jach” natuurlijk.
We herinneren ons ook nog de rookwedstrijden in het café. Het ging er dan om wie de langste kegel as kon maken aan de sigaar. Het was er dan blauw van de rook in het café en veel tamtam. Wij zaten dan als kinderen boven aan de trap te luisteren, want er was altijd wel wat.
Als kind hadden we niet echt gezinsrust, maar je wist niet beter. Dit werd pas anders toen we trouwden.
In de 60-tiger jaren hadden we ook maar 1 klein lantaarntje aan het café hangen en een vertegenwoordiger wees ons hierop. Hij zei: “ze zien jullie zo niet goed, je moet meer licht hebben” dus werden er meer lantaarnpalen neergezet. Nou dat heeft wel geholpen hè.
In 1962 begon de camping. In die tijd waren we maar 14 dagen open, want langer had men geen vakantie. Het was een hele gezellige tijd met veel muziek. Gert en Hermien, de Musketiers (de latere band Saturnus) en vele anderen.
5. Hebben jullie in die richting ook je opleiding gevolgd?
Van 1960-1964 hebben we de ULO gedaan en Bennie is daarna nog naar de Bakkersvakschool in Groningen gegaan.
6. Wanneer zijn jullie in de zaak begonnen en houden jullie je allebei met dezelfde facetten van het bedrijf bezig?
Toen we 17 jaar waren zijn we aan het werk gegaan bij “het Losse Hoes” en daarna naar “de Smorre”. Toen we 19 waren riep de dienstplicht. Er kon er maar 1 afstel krijgen, maar ja wie dan, dus dan maar alle twee in dienst.
We zijn samen in 1971 in het bedrijf begonnen. Toen zijn we ook met het “ a la carte” in het restaurant begonnen, buiten de Smorre om deed dat nog niemand in die tijd. Ook hadden we veel vrachtwagenchauffeurs die bij ons aanlegden. Die hadden dan een stempelkaart en bij 10 stempels kregen ze dan een uitsmijter.
In de jaren 68/69 hebben we zelfs overwogen om naar Limburg (Valkenburg) te gaan, want in die tijd gebeurde “het” daar allemaal. Daar heeft pa ook veel goede ideeën opgedaan en hij had een vooruitziende blik. Zoals toen die keer dat Bennie uit Groningen thuiskwam en er ineens een grote parkeerplaats lag. Volgens pa hadden we die nog wel nodig. Nou binnen een jaar was het zover.
In 1975 hebben we de oude zaak afgebroken en nieuw gebouwd.
Bennie houdt zich vooral met de keuken en de camping bezig en Eppie met het
restaurant en met name het bargedeelte.
7. Hoe zien jullie de toekomst van jullie bedrijf?
Er wordt minder getrouwd, men gaat wel vaker op vakantie.
Eigenlijk gewoon op dezelfde voet verder net als 25 jaar geleden. Mensen leggen ook nog steeds aan net als toen, dat is niet veranderd. Op de camping wel luxer kamperen , zoals in de volledig ingerichte safari lodges. Het glamping is helemaal in.
8. Jullie krijgen met heel veel verschillende soorten mensen te maken, dit lijkt me altijd niet gemakkelijk, hoe ga je daarmee om?
We kunnen vrij snel taxeren wat voor vlees we in de kuip hebben en handelen daar naar. Verder gaan we voor de enthousiaste benadering van de mensen, want dat vinden we heel belangrijk.
9. Hebben jullie naast jullie drukke werkzaamheden nog hobby’s?
’s Winters skiën. En tegenwoordig golven we allebei. Hierin hebben we veel plezier. Onder andere golven we veel in Hoge Hexel. Je bent dan heerlijk buiten in de natuur bezig en spreekt veel mensen. Verder gaan we veel naar de voetbal. Wel bij verschillende clubs Bennie bij Go-Ahead en Eppie FC Twente. We hebben het samen eigenlijk niet over voetbal.
10. Hebben jullie nog bestuursfuncties en/of zitten jullie nog in het verenigingsleven?
Nee. Hebben we nooit tijd voor gehad en we hadden er ook geen interesse voor.
Oh ja, toen we 17 waren zijn we wel bij de “knapenvereniging” geweest. En dan kregen we sterrenkunde. Met z’n allen op de rug in de weide en maar kijken naar de grote en kleine beer. Wat hebben we toen veel gelachen.
11. Gaan jullie wel eens op vakantie en waar naar toe?
Eigenlijk hebben we beide heel Europa wel gezien Spanje, Griekenland, Gran Canaria en het skiën in de winter daar hebben we ook veel plezier van gehad. We gingen nooit zo lang een week tot 10 dagen en ook niet samen op vakantie.
12. Welke reis heeft het meest indruk op je gemaakt?
Voor Bennie de reis naar Aruba en Curacao. En Eppie Oostenrijk, toen ik daar voor het eerst kwam en die bergen zag dat vond ik zo indrukwekkend, prachtig.
13. Toen jullie vanmorgen wakker werden wat was toen het eerste waar jullie aan dachten?
Bennie: aan Ria, daar denk ik elke morgen het eerst aan.
En Eppie: lekker ontbijten en dan golven.
14. Waar mogen ze jullie voor wakker maken?
Bennie zegt, nou dat weet ik wel, maar dat zeg ik niet.
Eppie denkt even na en zegt, een mooie auto, kan toch?
15. Hebben jullie wel eens iets opmerkelijks in t Brook meegemaakt?
Dat zijn eigenlijk herinneringen aan vroeger, want dan gingen we als jongens naar ”Popp’n Voonder” aan de Schipbeek, zomers zwemmen en bakken vertellen met Popp’n Gerrit, die kon dat zo prachtig. Dat was zo mooi. En s’winters schaatsen bij “Sekplas”. Mooie tijden.
16. Wat vinden jullie het mooiste plekje in t Brook?
Het Groenland. Als je van hier over de Roudaalterweg rijd en dan “Popp’n belt” overrijd, dan kijk je zo het “Groonlaand” in, dat is voor ons de mooiste plek van Markelo.
17. Wat missen jullie nog als activiteit in t Brook en hoe denken jullie dat we de mensen nog meer kunnen betrekken bij activiteiten?
Nou dat zouden we echt niet weten. Er wordt eigenlijk al heel veel georganiseerd.
18. Wat vinden jullie van dit item op de site?
Ja leuk………??????, maar de blik van Eppie spreekt boekdelen. Euhh, eerlijk gezegd gaan we het binnenkort eens bekijken.
19. Hebben jullie nog iets wat jullie willen zeggen of kwijt willen?
Ons motto is “de leu tevreden, wie tevreden”. Al die jaren zijn we in de zaak bezig geweest. We hebben ook nooit gedacht, goh, kijk die gaan lekker fietsen of wat anders en daar hebben wij geen tijd voor. Nee laat ons lekker in de zaak.
4 Jaar geleden hebben de jongelui het van ons overgenomen en we hopen dat de mensen het vertrouwen houden in het bedrijf, in de jonge lui en dat we gezond mogen blijven.
20. Wat vonden jullie van dit gesprek?
Het was een leuk en gezellig gesprek.
21. We hebben nog een vraag voor jullie van Jan Rouweler (Roudaalterweg 16): Zijn vraag is : Wat is het geheim van het familiebedrijf “de Poppe”?
Samen werken, onderlinge eerlijkheid en onderlinge harmonie en dan gaat het goed.
22. Wie moeten we de volgende keer vragen voor “Kuier’n met” en welke vraag hebben jullie voor hem of haar?
Henk Bussink en onze vraag aan hem is: Mis je het kelneren niet?