Willian Potman
Markelosebroek kuiert met Willian Potman
Geboren Löppink thans boer op de Matrose en 42 jaar
Getrouwd met Truus Potman-Stoelhorst, twee dochters Nicole en Karin
Zoon van Hendrik en Hanna Löppink, schoonzoon van Jan en Dina van de Matrose
Beroep: veehouder, vrachtwagenchaffeur en kelner
De goedlachse Willian Potman zit aan de grote keukentafel, een beetje nieuwsgierig geworden weet hij tot nu toe nog niet waarom een afvaardiging van het bestuur van de buurtvereniging Markelosebroek bij hem is.
De buurtvereniging wil namelijk een serie interviews starten. Als eerste de beurt aan Willian Potman.
Wat is nu je eigenlijke beroep, Willian?
Het onafhankelijke leven van boer zijn heeft mij altijd al aangetrokken, antwoord Willian, maar ook de contacten met mensen is voor mij belangrijk vandaar deze combinatie. De vrijheid, de natuur voelen en ruiken tijden het boer zijn, als vrachtwagenchauffeur kom ik door diverse plaatsen en vele landschappen. Tijdens het kelneren kom ik in contact met veel mensen, prachtig toch!
Was is jouw grootste hobby?
Hobby’s heb ik niet zoveel zegt Willian, maar er zijn wel heel wat bezigheden die ik koester om te doen en waar veel vrije tijd in gaat zitten, op de eerste plaats is dat mijn gezin. Als regisseur van het Brooktoneel ben ik een groot deel van de winteravonden in de gemeenschapsruimte van de Brookschole te vinden. We hebben een enthousiaste club spelers bij elkaar die zich volledig inzetten voor een serie toneelavonden die tot nu toe altijd zijn uitverkocht. Ook de wagenbouwen laat ik niet onopgemerkt aan mij voor bij gaan. Hoewel ik hiervan geen kartrekker ben draag ik ook hier mijn steentje aan bij. Sinds dit jaar ben ik ook lid van de optochtcommissie van de Stichting Dorpsfeest Markelo. Als buurtvertegenwoordiger is het mijn taak buurtgenoten te activeren en mobiliseren voor het Maarkelse feest.
Wat vind je van het Markelosbroek als buurtvereniging?
Het Markelosbroek is een grote buurt waar best veel georganiseerd wordt. Wat mij wel opvalt, is dat hier niet alles vanzelf gaat, bewoners zijn wat meer afwachtend. Zijn ze eenmaal binnen dan gaan alle remmen los en bouwen ze één groot feest als een hechte gemeenschap. Direct aansluitend spreekt Willian z’n zorg en tegelijk de wens uit over de betrokkenheid van de jeugd in z’n algemeenheid. Gelukkig hebben wij in het Markelosebroek een vaste kern jeugd die goed vertegenwoordigd is bij tal van activiteiten. Maar wij kunnen ons niet veroorloven om rustig achterover te leunen en te denken dat alles vanzelf goed komt in deze. De keerzijde is dat we de jeugd z’n stem ook moeten willen horen. We zullen de jeugd actief moeten benaderen om ook voor de toekomst al onze buurt- en plaatselijke activiteiten veilig te kunnen stellen.
Willian, je mag kiezen uit 3 opties. Welke neem je?
trekker – fiets – auto
Auto zonder dit voertuig kun je niet meer in onze huidige maatschappij.
krant – tv – computer
Computer, deze kun je tevens gebruiken als krant en tv, multifunctioneel dus.
Zwart – Rood – Blond
Zwart is te veule grove, rood is mie te links, blond de kleur van Truus en mooi melkvee!
Biefstuk – karbonade – frikandel
Frikandel (met volle overtuiging), hiervoor mogen ze me zelfs wakker maken.
Grolsch – Heineken – Jenever
Ik ben niet van de borrels, geef mij maar Grolsch.
Water – thee – koffie
Zonder verdere opmerkingen: Koffie.
Waar droom je over?
Ha ha, dromen? Dromen zijn bedrog als je wakker wordt ben je weer in de werkelijke wereld. Nee, gelukkig doe ik dat zelden of nooit.
Heb je iets opmerkelijks meegemaakt in de buurt?
Tja, je overvalt me daar wel mee, maar er is wel iets dat nog op mijn netvlies staat. Tijdens het traditionele vogelschieten, nu alweer een flink aantal jaren terug, en toen nog niet zo aan regels gebonden als nu, waren we aan het schieten. De vogel wilde maar niet vallen terwijl de deelnemers daar allang aan toe waren. Jan Hendrik van Oelendieks (Udink) heeft zijn z’n karabijn opgehaald met 5 kogels. Helaas kwam de houten vogel nog niet. Zoiets zou nu niet meer kunnen. Over de regelgeving is Willian overigens vrij resoluut, teveel!
Tijdens de boerderijverlichting werd ik 40 jaar, mijn directe buren hadden onderling afgesproken mij hiermee te feliciteren, voor ik het in de gaten had zat de hele kamer vol. Truus, op dat moment nog aan het werk heb ik opgebeld en gevraagd om thuis te komen. Dit soort spontane acties vind ik prachtig!
Wat zou er in het Markelosbroek moeten veranderen?
Veranderen op zicht niet zoveel, wat mij betreft mag de gemeenschap wat hechter en spontaner worden. Laat je wat vaker zien tijdens evenementen zou ik tegen de buurtgenoten willen zeggen.
Wat is de mooiste plek in ’t Brook?
Tja, …. mensen die hier bekend zijn zou ik verwijzen naar “Saandermansstuw”, prachtige plek onder de enorme bomen aan de Schipbeek. Tijdens onze jeugdjaren hebben we ook vele zondagen aan de Schipbeek, bij de Wippert aan het water doorgebracht, een prachtige tijd.
Heeft Truus jou aangemoedigd om te gaan boeren op de Matrose?
Deze keer antwoord Truus: Nee hoor, ik ben geen boerin in hart en nieren de keuze lag geheel bij Willian. Beiden nemen overigens wel samen de beslissingen over het bedrijf en steunen elkaar zoveel mogelijk. Als boer moet je veelzijdig kunnen zijn, ik ben niet alleen boer maar ook timmerman, elektricien, loodgieter enz. vult Willian lachend aan.
Hoe zijn de taken bij jullie thuis verdeeld?
Vader doet de tuin en nog belangrijker hij zorgt ervoor dat de weilanden mol vrij blijven, moeder de koffie, Truus het voorhuis en ik de boerderij zegt Willian. Snel voegt hij daaraan toe dat ook de huishoudelijke taken in zijn weekplanning voorkomen. Truus werkt nog bij het dienstgebouw in Markelo en bij bakker Wijnand in Laren, natuurlijk komt het dan ook voor dat ik moet koken, wassen of stofzuigen…. en dat is geen probleem hoor.
De vele taken en activiteiten die je uitvoert zijn tijdrovend, waar haal je de tijd vandaan?
(door de zwoele zomeravond en de vragen loopt inmiddels menig zweetdruppeltje van z’n voorhoofd). Kijk, legt Willian uit, je moet efficiënt werken d.w.z. loop je van de schuur naar huis, neem dan gelijk wat mee, niet met lege handen dus, het kost je niet meer energie. Je moet zorgen dat het geen rommeltje wordt, dan raak je achter en kost het teveel tijd en onnodig energie om zaken weer op orde te krijgen.
Hoe ziet jouw ideale vakantie eruit?
Kort beantwoord: vliegtuig, zon, zee en een biertje.
Wil je nog wat kwijt, Willian?
De buurtvereniging wil ik nog een tip meegeven. Organiseer spontaan acties zoals b.v. een nieuwjaarsbijeenkomst. Gewoon gezellig, dus niet te opgeklopt. Saamhorigheid vind ik belangrijk in de buurt.
Het gehouden interview is een dag na de verkiezing. De vraag aan Willian, wat vind je van politiek?
Een aantal jaren geleden ben ik actief geweest bij Gemeentebelangen en de Dorpsraad. Politiek is echter niet mijn ding, ik ben denk ik te direct, politiek draait meer om compromissen. Neem nou de Partij van de Dieren, met hun standpunten hou je geen boer meer over. Wie wil er nou niet een goed inkomen met een kleine veestapel? Helaas is dit niet meer mogelijk en zullen we mee moeten met de vooruitgang om de toekomst van de Nederlandse boer veilig te stellen. Zelf melken we tegenwoordig met een robot, een mooie uitvinding, je bent vooral sociaal wat vrijer en daar profiteert mijn hele gezin van mee.
Willian, wie moeten we de volgende keer interviewen?
Er komen best veel buurtgenoten bij mij op, maar omdat ik eerder heb gezegd dat het belangrijk is om de jeugd zoveel mogelijk te activeren ga ik voor Marcel Vruggink. Hijzelf is al actief maar graag wil ik van hem weten, hoe betrokkenheid van de jeugd bij buurtactiviteiten kan worden verhoogd.
Ons eerste interview is hiermee een feit. Wij bedanken Willian voor dit interview en zien uit naar ons volgende gesprek met buurtgenoot Marcel Vruggink. Heeft u nog suggesties, tips e.d. laat het ons weten!